Monday, August 13, 2007

خلاصه ای از پاسخ من به آقای دلخواسته

درودی دیگر بار بر شما و با کمال احترام به عقاید شما

باید بپذیریم که دارای اختلاف دیدگاه هستیم و تا ابد هم می توانیم این مباحث را ادامه دهیم کاری که 30 سال است همه گروهها انجام داده اند. همه گروهها داعیه دار ایرانی بودن و تلاش برای آزادی ایران بوده و هستند وهمه و همه می گویند که 30 سال است تلاش می کنند ولی از 30 سال پیش تا کنون چرا با وجود چنین احساس مشترکی هیچ اپوزیسیون متحدی نتوانسته است شکل بگیرد خدا می داند!همه نشستهایی که برای رسیدن بر یک توافق و برای ایجاد اتحاد و وفاق شکل گرفته به شکست انجامیده است . همیشه برای بر کرسی نشاندن حرف خود تلاش کرده ایم و نفوذ جمهوری اسلامی را تعمیق بخشیده ایم . چرا ننشته ایم بر سر نقاط مشترک کار کنیم ؟به عبارتی خود ما بوده ایم که آب بر آسیاب جمهوری اسلامی ریخته ایم . باید بر این نکته تاکید کنیم که ما در یک نقطه مشترکیم و آن هم ایران است جمله آخر شما نشان می دهد که هر چند هم از دو نسل متفاوت باشیم مذهبی باشیم یا غیر مذهبی می توانیم با توافق کلی یک اتحاد را شکل دهیم .همه گروهها فارغ از مشروطه خواه و جمهوری خواه اسلامی یا لاییک می توانند برای نجات ایران یک توافق کلی را شکل دهند و یک کمیته نجات تشکیل دهند. چرا چنین راه کاری را پیش نمی گیرید؟؟؟آیا زخمهای گذشته و حب و بغضها از خیانت این و ان انقدر بزرگ است که اجازه نمی دهد برای یک دقیقه حتی چشم در چشم همدیگر بیندازیم و برای ایران و به خاطر آزادی ایران به هم درودی خشک و خالی بفرستیم . چرا با وجودی که همه از درد غربت می نالند اما برای رسیدن به وطن کاری نمی کنند؟ برآیند تمام تلاشها در خارج از ایران و آنچه به چشم مردم ایران می آید هیچ است! صرفنظر از اعتیاد خانمانسوزی که نسل جوان را زمین گیر و فقری که شانه های مردم را خم کرده است باز هم در حال حاضر این مردم ایران هستند که جانانه ایستاده اند و مقاومت پیشه کرده اند با وجود سیل مرگبار اعدامها و شکنجه و بگیر و ببند باز هم مقاومت مدنی را بهترین شیوه می دانند . گروههای خارج از ایران به جز معدودی انگشت شمار با وجود در اختیار داشتن فضای دموکراتیک و امکانات آزاد بیکار نشسته اند و این مرگ تدریجی را نظاره می کنند.
اوضاع ایران در این مقطع تاریخی بسیار بحرانی است .خود شما آیا حاضرید با همان شاه یا خمینی بر سر یک میز بنشینید و مذاکره کنید؟ آیا حاضرید برای ایجاد کمیته نجات با رفسنجانی،کروبی،مریم رجوی و رضا پهلوی و ...... هر کس دیگر یک گروه کاری تشکیل دهید ؟منصفانه بگویید ! اگر جوابتان مثبت باشد امیدوار کننده خواهد بود.ما همه داغدار یک دردیم .سینه ما برای ایران میسوزد و نمی خواهیم ویرانی میهن را به دست داخلی و خارجی ببینیم .باید کاری کنیم !در حال حاضر سکوت ما خیانت ماست !باید برای اتحاد همه گروهها کاری کرد !دامن زدن به اختلافها بس است .هر چه بوده گذشته باید از آن درس گرفت و برای آینده چراغی ساخت .شما چه راهی را پیشنهاد می کنید ؟

پریش پاهکین

No comments: