اصل 15: زبان و خط رسمي و مشترك مردم ايران فارس است. اسناد و مكاتبات و متون رسمي و كتب درسي بايد با اين زبان و خط باشد ولي استفاده از زبانهاي محلي و قومي در مطبوعات و رسانه هاي گروهي و تدريس ادبيات آنها در مدارس، در كنار زبان فارسي آزاد است.
اصل 16: از آنجا كه زبان قرآن و علوم و معارف اسلامي عربي است و ادبيات فارسي كاملا با آن آميخته است اين زبان بايد پس ازدوره ابتدايي تا پايان دوره متوسطه در همه كلاسها و در همه رشته ها تدريس شود.
کالبد شکافی اصول 15 و 16:اصل 15 به باور من می توانست در صورت اجرایی شدن! زمینه ای مدرن برای احترام به زبانهای غیر پارسی باشد. اما اصل 16 (که بعدها به دانشگاهها نیز تسری داده شد) خود به تنهایی لازم بود تا زمینه های احترام به قومیتها را به یک نوع عرب گرایی و ایران ستیزی منحرف سازد . زبان پارسی به رغم این اصل هیچگاه به طور کامل با زبان اعراب نیامیخته است اما قانونمند سازی فرهنگ تازیان تنها به بهانه عربی بودن کتاب مسلمانان باز هم در بطن خود نشان از تبعیض دارد. بیزاری جوانان ایران زمین از فراگیری دروس عربی گواه دیگری بر غیر واقع بینانه بودن این اصل است.
